Laatste Can Can Dinnershow


DVF-Iris-web--3

A.s. Maandag 29 juni 2015 is alweer de laatste
Can Can Dinnershow.
Ik zal het gaan missen.

Speciaal voor deze laatste show zal Chansons de la Tour 2015 gezongen worden! Mis dit niet…

Wat een bijzondere show was het en ik heb enorm van alle dansers, zangers en muzikanten ( K.O.Brass!) genoten en ook van De Winkel van Sinkel.
Wat is het toch een prachtige locatie om zoiets neer te mogen zetten. En wat hebben we mooie reviews gehad.

Een van de bezoekers schreef:
“Op 21 mei heb ik genoten van deze CanCan Dinnershow. Het is werkelijk een feest voor alle zintuigen. Je waant je in Parijs, een waar feest.” Christa Stigter

Maar ondanks dat dit de laatste dinnershow is gaat La Vinia Dans natuurlijk gewoon door.

Op 3 en 4 juli staat La Vinia Dans alweer met de
Western Can Can op het Festival Western Terschelling 2015.
Staat het project
L’Ex-Position alweer klaar om mee verder te gaan. En komt er hopelijk weer een nieuwe Dinnershow.

Maar eerst moet er voor La Vinia Dans naar een nieuwe ruimte gezocht worden om haar projecten door te kunnen laten gaan . Per oktober 2015 moet La Vinia Dans helaas weg uit de ruimte waar nu gerepeteerd wordt.

Ondanks dat het niet gemakkelijk is om iets passends voor dans te vinden geef ik niet op. En blijf ik voor La Vinia Dans dromen, een eigen theatertje, voor dansers, dansprojecten en voorstellingen die anders geen plek hebben.


3e Can Can Dinnershow donderdag 21 mei

De 3e Can Can Dinnershow zit er weer aan te komen. Voorbereidingen zijn weer in volle gang en het wordt weer een feest! Elke keer een beetje anders maar wel altijd Frans! Het is tenslotte Can Can Dinnershow! met veel zang, dans en live muziek!

En er is nu ook een kort filmpje om een idee te krijgen hoe de avond eruit ziet:

korte impressie van Can Can Dinnershow

veel plezier met kijken!

Can Can Dinnershow in DansMagazine en op ConcertZender

Leuk artikel in dansmagazine.nl over Can Can Dinnershow:


En hier kan je alvast een deel van de Can Can Dinnershow beluisteren:

Concerzender

AD / Utrechts Nieuwsblad maandag 20 april 2015:

Picture-Taker-xT4WVD

Willkommen, bienvenue, welcome! Even voorstellen Deel 15

Daar zijn ze allemaal!
Klik op de link en daar verschijnen ze:

De Cast van Can Can DinnershowLR

Willkommen, bienvenue, welcome! Even voorstellen Deel 14

Picture-Taker-LSf7LX

Bas Duister - Trompettist

Het zou en moest een tuba worden, maar hij eindigde toch met een trompet. Toen de zevenjarige Bas Duister zich aanmeldde bij de muziekschool wilde de docent dat hij met een klein instrument zou beginnen. Stampvoetend ging hij akkoord. Twintig jaar later speelt hij nog steeds op zijn trompet. Duister omschrijft zijn eigen stijl als een mix van “het spelen met kleurtjes, het zoeken van uitdagingen in contrasten en een flinke dosis onbevangenheid.” Daarom speelt deze jonge trompettist al een aantal jaren in het Nederlands Blazers Ensemble; er zijn genoeg kleuren te ontdekken. “Het spelen zonder dirigent zorgt ervoor dat je veel bewuster bezig bent met de muzikale lijnen. Rustmaten staan niet voor ontspanning; je bent constant in de weer met het voorvloeiende verhaal en de eerstvolgende inzet. Zo kan je veel meer energie geven aan de te spelen muziek.”

Zijn inspiratiebronnen zijn Miles Davis, Wynton Marsalis en Alison Balsom. Maar eigenlijk is Duister een ‘spons.’ Overal zoekt hij naar nieuwe informatie. Het liefst zuigt hij alle bruikbare ritmes in zich op. “Niet alleen van trompettisten, maar ook dansers, choreografen, zangers en andere instrumentalisten.” Alleen als Duister zijn hardloopschoenen onderbindt, is het stil rond zijn oren. “Dan kan ik echt volledig leeg worden.”

Mijn herinnering aan Frankrijk:

Afgelopen zomer was ik in Frankrijk bij een vakantie huis van dierbare vrienden. Dit was in Vire-sur-Lot in het zuidwesten; een prachtige wijnstreek. Er was een avond georganiseerd door de burgemeester waar het hele dorp naartoe ging. Lange tafels, veel eten, prachtige wijnen en live muziek. Verplicht door de familie had ik mijn trompet meegenomen, maar mijn Frans is erg slecht en ging met een vertaler naar de band om te vragen of ik ook een stukje mee kon spelen. Eenmaal in gesprek met de trompettist van de band kwam ik er achter dat hij Duits was, en zodoende was de taalbarrière volledige opgelost. Na een aantal stukjes spelen werd het wel weer tijd voor een heerlijke Malbec uit de regio, maar voordat ik een slok had genomen vroeg de band zich af waar ik was gebleven. Ik gaf mijn beste vriend mijn portemonnee en spoedde mij naar de band om de avond tot een gezellig muzikaal einde te brengen.